جان میلتون شاعر انگلیسی، گفته ای دارد به این مضمون که کودکی جلوه ای از انسان است، همان گونه که صبح جلوه ای از روز.کودک درون ما، این همراه همیشگی، کلیدی برای تمام ابتکارات و خلاقیت های ماست. توانایی در برقراری ارتباط، اندیشیدن به شیوه ای انتزاعی و مجرد، پذیرفتن خطر، حساسیت، مبتکر بودن، فعال بودن، صحیح و دقیق بودن، قوهء تخیل داشتن، کنجکاوی، و به طور طبیعی ساده و بی آلایش بودن از نشانه های اوست. این ارزشمند ترین هدیه ای است که از جانب کائنات به وجودمان پیشکش شده و پتانسیلی است برای ظهور بیش از پیش انسانیت در ما.
این هدیه را با تمام وجود و لذت بپذیر!
4 comments:
Anonymous
said...
چه صفحه قشنگی تا حالا نیومده بودم اینجا از آشناییتون خوشحالم
Anonymous
said...
سلام ترانه
من با اين تفسير از كودك درون موافق نيستم. كودك درون هم مثل وجدان و غريزه و ... يه كانسپت كلي رو نشون مي‌ده و نمي‌شه جز به جر تعريفش كرد. چون هر جاي ذهن و بدن رو بگردي پيداش نمي‌كني. اين صرفاً يه نامگذاريه روي بعضي از ايده‌ها و افكار آدم كه توضيح اونا رو آسونتر كنه. البته اينا همه نوعي از بازي با كلمات هستن. اين وسط به يك اسم نياز بوده و گفتن: كودك درون. ولي سخته كه بهش عملكردي رو نسبت بديم
با اينحال مسلما همه‌ي ما در شرايط مخالف رفتار‌هاي كودكانه نشون مي‌ديم. اين جزيي از طبيعت بزرگسالي ماست و «همراه هميشگي» كاملا درسته. چون فعال شدن كودك درون به معني بازگشت به كودكي نيست. گاهي دلسوزي ميكنيم، گاهي آناليز منطقي ميكنيم، گاهي از «كودك درون» پيروي ميكنيم و ...
خلاصه اينكه پاي «كودك» بودن در ميون نيست اين وسط. اون خود ماييم. خود خود ما.
خيلي حرف زدم و البته واضحه كه اين جوابيه‌اي براي ترانه نبود و صرفا يه مقدار توضيحات شخصي بود
ترانه خالقی
said...
آسموسیز عزیز، کودک درون ما همانطور که تو هم گفتی، چیزی جدای از خود ما نیست، بخشی که به ذات و فطرت حقیقی ما نزدیک است، بخشی که در طول سالیان عمر یا فراموش و یا سرکوبش می کنیم. به یاد آوردن این بخش و زنده کردن آن حلال بسیاری از مشکلات امروزهء انسان است.
Anonymous
said...
سلام !
بسيار شرمنده بابت تاخير و بسيار متشکر بابت لطفتون ! اميدوارم شما هم سال خوبی رو در کنار خانواده و دوستان داشته باشيد !
ضمنا نقد فارست گامپ رو هم آپ کردم ! مطابق معمول خوشحال میشم نظرتون رو بدونم ! [لبخند]
Post a Comment