زن نارنجی

ادامهء پست قبل
گفتم که دامان هور بر طبق یک رؤیا پدید آمد. رؤیای جامعه ای که شالودهء آن بر اساس مثبت اندیشی ساخته شده و عقیده دارد که انسان می تواند سررشتهء سرنوشتش را خود در اختیار بگیرد، بی آن که به نیروهای بیرونی نیازی داشته باشد.
دامان هوریان علاوه بر نظام نامهء خاص ، ازدواج های خاص خودشان را دارند (که بر اساس قراردادهای یک ساله تا آخرعمر تنظیم شده)، پرورش فرزندان، زندگی های گروهی شان، سیاست های پولی و حتی پول رایج خودشان و چندین و چند قانون و مقرراتی که فقط در جامعهء خودشان یافت می شود. آنها رسم جالب دیگری هم دارند. کسانی که می خواهند عضو این جامعه شوند ، برای هم بستگی با تمام گونه های زندهء روی زمین، باید نام خودشان را به نام یک حیوان و یا گیاه تغییر دهند. از حلزون و پروانه گرفته تا گوریل و فیل و ...البته انتخاب نامها بدان معنی نیست که آنها شبیه آن حیوان خاصند، بلکه آن را تنها موضوع بامزه ای می پندارند تا آدمها خودشان را خیلی جدی نگیرند. خود اوبرتو آیراودی هم به همین دلیل نامش را به فالکو تغییر داده (فالکو برگرفته از فالکون به معنی شاهین است). هدف دامان هوریان آزادی و آگاهی ِدوبارهء بشر از اصول معنوی می باشد. آنها مدل خودساخته ای از زندگی خلق کرده اند که بر اساس یک زندگی همگانی و عشق طرح ریزی شده است. یکپارچگی و هماهنگی برای روبرو شدن با تمام نیروهایی که به تکامل انسان کمک می کند. آنها معتقدند اگر سیستمی عمل کند، نگهداشته می شود، در غیر این صورت دورش می اندازند. جامعهء دامان هوریان به خاطر تمرکزش بر کار و عمل، در اروپا به عنوان مدل موفقی برای یک جامعهء جهانی شناخته شده است*.
حیف است که مختصری دربارهء یکی از کشفیات جالب آنها ننویسم. کشف آواز یا صدای گیاهان. این که هر گیاهی آواز خاص خودش را دارد و هنگامی که احساس کند انسانی به او علاقمند است، با آوازش به او پیام می رساند.
از فلسفهء دامان هوریان می توان جستجوی خود درونی برای منطبق شدن با خداوند، یافتن ظرفیت های خود از میان اعمال و کارهایی که انجام می دهیم، احترام به تمام اشکال زندگی، کامل شدن و پل زدن بین دو زندگی مادی و معنوی و همینطور آگاهی از تغییر...خصوصاً تغییر شکل مادی برای تکامل یافتن نام برد. آنها هدف غایی انسان را آگاهی از الوهیت درونی خود دانسته، چرا که جهان را بخش آگاهانه ای از خداوند می دانند.
نمی شود از همه چیز آنها گفت اما از هنرشان چیزی نگفت. تصویر اتاقها و تالارهای آنها حکایت از خلاقیت گروهی از آدمهایی دارند که طی سی سال هدفی مشترک را دنبال می کرده اند. آنها هنر را ابزاری برای رشد و دگرگونی می دانند. هر المان معماری و جزئیاتی که به آن پرداخته اند از شکل و مقیاس دقیق یک مشابه باستانی چند هزار سالهء آن گرفته شده است. آنها دامان هور را کتابی سه بعدی می دانند که فقط آنهایی که قادر به خواندن آنند، از آن سر در می آورند. در دامان هور آتلیه های مختلف هنری نیز برای کار و آموزش رشته هایی چون نقاشی، سرامیک، شیشه و مجسمه سازی نیز تدارک دیده شده. خود فالکو نیز در طول سالها تحقیق در زمینهء نقاشی، به نقاشی ای روی آورده است که می گوید از درون انسان بر می خیزد. او به هنری معتقد است که انرژی های هوشمندی میان اشکال دو بعدی آن جریان دارند و بر دو پایه استوارند، علامت ها و رنگ ها. وی می گوید که در این نوع نقاشی، نور و توجه مشاهده گر نقش فعالی را بازی می کنند. با وجود این دو عنصر اصلی است که رنگها شکل می گیرند و علامت ها زنده شده و جان می یابند. این گونه نقاشی علاوه بر آن که دارای تشعشعات نورانی و یا هاله های نورانی خاص خودند، با هر نوری، شخصیت متفاوتی پیدا می کنند. این که آنها زیر نور روزانه باشند متفاوتند با زمانی که در معرض یک لامپ بنفش قرار بگیرند. نقاشی های بالا کار خود فالکو هستند.

*„Global Eco – Villages Network“ or GEN (1995)

کتابهایی که بر اساس هنر و فلسفهء دامان هوریان نوشته شده است